Neapol się stara i stawia na komunikację publiczną. Serio?

– Neapol się stara i stawia na komunikację publiczną – napisała do nas Pani z Comune di Napoli, Urzędu Miasta. Proszę, napiszcie, że priorytetem dla naszego miasta jest obecnie kwestia komunikacji publicznej. – Napiszemy!

Problem śmieci na ulicach i gnijących resztek chyba powoli mija. Z roku na rok jest lepiej – twierdzą sami mieszkańcy, śmieci wyrzucają wieczorem, w nocy pracują śmieciarki. Teraz największym problemem są korki, tłok i ścisk komunikacyjny, wiążący się ze smogiem i spalinami. W Neapolu i aglomeracji jest ponad 2 mln aut, żal patrzeć co się dzieje na skrzyżowaniach i przejściach dla pieszych – samochody poruszają się jak ślimaki, setki skuterów przeciskają się w szparach ledwo metrowych, wszyscy trąbią i wyzywają. W szczycie autobus lotniskowy pokonuje 5 km w niecałą godzinę!

A paradoksalnie Neapol i jego specyficzna metropolia posiadają bardzo zróżnicowany system transportu publicznego, co prawda nieco chaotycznie zaplanowany, ale wciąż się rozbudowujący więc perspektywiczny. Chcecie poznać najważniejsze fakty?

Po pierwsze jeśli jesteście w tych rejonach na dłużej niż 2 dni – zainwestujcie w kartę Uniconapoli albo Unicocampania. Ta druga w wersji 3T to wielka oszczędność czasu i pieniędzy. Kosztuje 20 eur, ale bardzo szybko się zwraca – działa na każdy z 5 rodzajów transportu publicznego w Neapolu i większej części Kampanii. Tutaj można ją kupić online.

Po drugie – rozplanujcie dobrze swoje poruszanie się po mieście i aglomeracji. Nie jest to proste i logiczne. Wszystko, choć dobrze rokujące (trwa rozbudowa metra) może Was zaskoczyć na pierwszy rzut oka – trzeba się po prostu troszkę przygotować.

Kolej

Do Neapolu dociera szybka kolej z północy Włoch – Freciabianca. Dalej jedzie do Reggio lub Lecce w Apulii. Najlepsze ceny to 9 euro z Rzymu a przy odrobinie szczęścia nawet z Florencji. Około godzinę jadą też z Rzymu pociągi Intercity. Pozostałe, tzw. Regionale już około 2 godzin. Wszystkie dojeżdżają do gigantycznego dworca Napoli Centrale, położonego przy pl. Garibaldiego i połączonego zarówno z linią metra jak i szybką kolejką Circumvesuwiana.

Do najważniejszych miast, do których dojedziemy z Neapolu koleją w okolicy należą z pewnością Pozzuoli, Benewent i Salermo.

Autobusy i tramwaje

Spotkacie się z autobusem w postaci lotniskowej linii Alibus już po przylocie. Nieco dalej od terminala za restauracją Mc Donalds znajduje się przystanek do centrum. Bilet kosztuje sporo, jak na odległość – 4 euro. Dojeżdżamy do Piazza Garibalbi albo dalej do portu.

Autobus turystyczny

Standardowy, znany, charakterystyczny – kursuje po Neapolu na 3 trasach. Trasa, która wiedzie uliczkami Starego Miasta operowana jest za pomocą mniejszych busików z odkrytymi dachami (za wąskie uliczki). Autobusy startują spod parkingu przy zamku Castel Nuovo.

Trasa niebieska (przejechaliśmy nią) to ciekawa wycieczka w najdalsze, zachodnie przedmieścia Neapolu. Jest to trasa widokowa, wijąca się serpentynami klifowego wybrzeża, świetnie widać stąd Wezuwiusza i całą Zatokę Neapolitańską. Trasa zielona wiedzie sercem zielonego Neapolu, parkami, rezydencjami, wzgórzami willowymi. Trasa czerwona powstała, by szybko i sprawnie pokazać turystom stary Neapol, główne place, kościoły i stare miasto – ale to przecież możecie zrobić pieszo.
Bilet na autobus turystyczny kosztuje 10 euro. Oczywiście możecie go wykorzystywać do woli na różnych trasach i przystankach.

Szybka kolejka podmiejska

Czyli Circumwesuviana – jak sama nazwa wskazuje okrąża masyw Wezuwiusza, ale prawda jest taka, że najbardziej oblegana linia (działająca prawie jak metro) to ta pomiędzy Napoli Porta Nolana przez Herkulanum i Pompeje do Sorento. W godzinach szczytu kursuje co kilkanaście minut. Stacje znajdują się blisko rezerwatów archeologicznych. Pozostałe linie kursują z Neapolu do
Bratnią inwestycją do „wezuwiańskiej pętelki” jest kierująca się na zachodnie obrzeża Neapolu Cir

Metro w Neapolu

To bardzo dziwny, chyba najdziwniejszy system metra w Europie. Chaotyczne rozplanowanie, brak węzłów przesiadkowych, różne rodzaje linii. Choć samo w sobie bardzo ładne, stacje są galeriami sztuki, linie są rozbudowywane.
Główna linia metra, przypominająca klasyczne to linia 1 – żółta. Obecnie działa od stacji Piscinola do najnowszej – Universita. Niebawem zostanie oddana do użytku stacja Municipio przy Zamku. Za dwa lata linia dociągnie pod katedrą do Piazza Garibaldi i to już zyska jakiś sens.

Drugą linią, choć tak naprawdę działającą na infrastrukturze kolejowej jest linia 2 – niebieska. Pociągi kursują na niej w systemie kolejowym – więc na pewno nie jest to co 5 czy 10 minut. Raczej co 15-20 minut. Ale za to zawiezie nas bardzo daleko, bo aż do Pozzuoli, na zachodnie krawędzie aglomeracji.

Peryferyjną na razie linią jest linia 3 – błękitna, łącząca na razie nadmorskie dzielnice pomiędzy Campio Flegrei a Margelina. Jak dotrze do centrum – zyska powszechny sens urbanistyczny.

Kolejki linowe w Neapolu

Są na terenie miasta aż cztery. W większości są to linie szynowo – linowe, z jedną mijanką po drodze. W Polsce podobna jest w Krynicy. Ponadto takie same pracują w Pradze czy Budapeszcie. Kolejka, zwane funicularami nie są długie – czasami jedna, dwie stacje, ale pokonują naprawdę spore przewyższenia. Są to: Central Funicular, Chiaia Funicular, Mergellina Funicular oraz Montesanto Funicular. Aby dostać się do punktu widokowego przy Forcie Elma – musimy z nich skorzystać. Bilety te same co na metro, autobusy.

Autobusy SITA – Wybrzeże Amalfi

Niezbędne w przypadku chęci eksplorowania Wybrzeża Amalfi od strony Neapolu. Do przepięknych miasteczek nad urwistym wybrzeżem Półwyspu Salerno możemy dotrzeć od wschodu, wysiadając na stacji kolejowej Vietri Sul Mare na trasie Neapol – Salerno i jadąc autobusami w kierunku Amalfi i Ravello. Os zachodu natomiast możemy dostać się do Positano i Amalfi od strony Sorento, gdzie dojedziemy z Neapolu kolejką Circumvesuviana. Autobusy są względnie skomunikowane z przyjazdami pociągów. Przystanki znajdują się dosłownie po drugiej stronie ulicy przy wyjściu z dworca kolejowego.

Bardzo dobry i czytelny rozkład jazdy nie tylko wspomnianych powyżej ale również połączeniach przez Maiori i Vietri zobaczycie na tej stronie internetowej. Korzystaliśmy z niego (jesień 2013) i wszystko pasowało. Uwaga! Bilety na autobusy SITA nie wchodzą w skład karty Unicocampania, natomiast istnieje osobna karta Unicocostiera. Druga uwaga dotyczy przystanków w miasteczkach, wiszących nad morzem – wiele z nich znajduje się w różnych miejscach, ze względu na skomplikowaną morfologię terenu. Gdzie indziej wysiadamy, gdzie indziej wsiadamy w drogę powrotną.