Dades, Todra, Ziz i Dra. Najpiękniejsze wąwozy południowego Maroko

Krajobrazy południowego Maroka, gdzie surowe czerwone kazby i głębokie wąwozy przeplatają się z zielonymi poletkami uprawnymi i gajami palmowymi przeniosły nas w krainę „żywcem” przeniesioną z filmów przygodowych które zawsze lubiliśmy oglądać. O takim Maroko marzyliśmy i to marzenie się spełniło. To też prawdopodobnie jedna z najciekawszych krain, które dotychczas udało nam się obejrzeć. Udało nam się przemierzyć tą część kraju, uciekając od czasu do czasu w „tunele” utworzone przez wysokie skały, gdzie można odpocząć od palącego słońca, które towarzyszyło nam podczas zwiedzania pustynnych kazb. To właśnie dla tych miejsc warto uznać, że koniecznie trzeba „przebić” się przez Góry Atlas z Marrakeszu czy ruszyć na wschód od Agadiru.

INFORMACJE PRAKTYCZNE: Najprościej po tej części Maroka jest się poruszać wynajmując własny samochód. Dobrą opcją jest też skorzystanie z wycieczek zorganizowanych – małych, kameralnych, gdzie turyści poruszają się po wijących się serpentynami drogach małym busikiem, prowadzonym przez kierowcę pędzącym nawet w takich warunkach z ogromną prędkością. Mogą Was wtedy spotkać „niespodzianki” typu – zakwaterowanie zupełnie inne niż w opisie wycieczki (wrząca woda płynąca z kranu w chwili kiedy masz ochotę ochłodzić się po całym dniu podróży albo brak klimatyzacji, nawiewu, co tłumaczone jest chwilową tylko usterką). Ceny takich wypraw z Marrakeszu są różne. Najtaniej i najkorzystniej kupować u niezależnych przewodników. Można zbić cenę nawet 50%. Oprócz wąwozów zapewne zobaczycie też zachwycające Ait Behaddou oraz wydmy w Merzoudze. Miastami węzłowymi tych okolic jest Oazrazate na zachodzie oraz Tamazghit na wschodzie.

Nasza wycieczka do Południowego Maroko z Marrakeszu

Wąwóz Dades

Przecięty wijącą się jak wąż drogą, którą pędził nasz superprzewiewny busik, napędzając nam trochę strachu o własne życie – spadniemy na dno kanionu, czy nie? Dwie Hiszpanki, czwórka holendrów oraz Michał z kumplem. To była cała ekipa wyprawy. Okolice na wschód od Ouazazratu to obszar zdominowany przez skaliste kaniony, stare kasby i małe, utworzone na skalistych występach w pobliżu zielonych poletek uprawnych wioski. Koniecznie trzeba się zatrzymać i pospacerować wzdłuż jednego z licznych kanionów utworzonych przez rzekę np. Sidi Boubkar, czy tuż za miejscowością Ait Ali. Sam Wąwóz Dades to miks wyrzeźbionych przez rzekę wąwozów oraz specyficznie wyglądających, nierzadko idealni okrągłych lub owalnych ostańców, wymodelowanych przez wietrzenie. Niektóre miały wielkość bloku mieszkalnego.

Wąwóz Ziz

Utworzony przez rzekę Ziz, która ciągnie się wzdłuż plantacji daktylowych palm. Czerwone i pomarańczowe strome skały pięknie kontrastują tu z zielonymi fragmentami krajobrazu. Kończy się on Tunelem Legionistów – wydrążonym przez żołnierzy Legii Cudzoziemskiej w latach 20′ XIX wieku.

Wąwóz Todra

Jest najczęściej odwiedzanym przez turystów wąwozem w południowym Maroko. Krajobraz jest tu spektakularny – wysokie, strome skalne ściany, malownicze wioski i daktylowe gaje. Najciekawszą i najbardziej obleganą częścią wąwozu (zatrzymują się tu zwykle wycieczki zorganizowane) jest wąska szczelina znajdująca się pomiędzy pionowymi, monumentalnymi przypierającymi różne odcienie czerwieni skałami u których stóp płynie lodowata – nawet latem –  rzeka.

Można odpocząć tu od piekącego słońca, choć ta różnica temperatur może dać się we znaki (krótki spacerek po dającej ochłodę rzece w połączeniu z przeciągiem w busiku, którym podróżowaliśmy zaowocował u mnie przeziębieniem, spowodowanym zapewne znaczną różnicą temperatur). Wąwóz leży kilkanaście km na północ od miejscowości Tamazguit, której okolice stanowią przepiękne zielone oazy, położone nad rzeczną doliną w tle krwistoczerwonych gór i wzgórz. Dojechać tu można tylko od południa. Droga od strony północnej nie należy do bezpiecznych.

Wąwóz Draa

A właściwie rozległa dolina w pustynnej scenerii, stanowiąca swoistą podłużną oazę. Stworzona przez przebijającą się przez surowe skały rzekę, której działalność ukazuje się w pełniej krasie oczom turystów zmierzających po południowym Maroko. Dolina rzeczna u stóp skalnych ścian obfituje, mimo surowego, pustynnego klimatu w uprawy palm daktylowych. Można je podziwiać „z góry” ale też pokusić się o zobaczenie takiej z bliska na przykład zwiedzając którąś z kazb ulokowanych wśród zieleni. Na końcu doliny, na południu w okolicach wioski Zagora, na wytrwałych czekają, trudno dostępne i odległe wydmy – wyższe od tych na Erg Chebbi, koło Merzougi, gdzie spędzaliśmy noc na pustyni.