Saloniki to stolica greckiej Macedonii, obecnie najbardziej wielkomiejskie, europejskie i eleganckie miasto w całej Grecji. Leży przy głównych szlakach z zachodu na wschód i z południa na północ, w sąsiedztwie dużych rzek i blisko morza. To dogodne położenie gwarantowało miastu rozkwit, bogactwo i różnorodność kulturową. Jego nazwa pochodzi od imienia żony króla Macedoni i założyciela miasta – Thessalonike, która nota bene była przyrodnią siostrą Aleksandra Wielkiego. Oczywiście stoi „okoniem” do Aten, stolicy, jak większość, tych „drugich” miast, typu Porto w Portugalii czy Lyon we Francji.
Saloniki mogą się poszczycić, oprócz wspaniałych zabytków również kilkoma ważnymi postaciami. W stolicy Macedonii urodzili się bracia – Cyryl (Konstantyn) i Metody, którzy przyczynili się do chrystianizacji Słowian. Ten pierwszy stworzył najstarsze pismo słowiańskie i przełożył na nie Pismo Święte. Obaj ogłoszeni zostali przez papieża Jana Pawła II patronami Europy. Tutaj również przez pewien czas przebywał, uciekający przed rzymskim prześladowaniem słynny mówca Cyceron, a także święty Paweł, który stworzył tu jedną z pierwszych gmin chrześcijańskich. w 1917 roku miasto nawiedził ogromny pożar, który strawił niemal wszystkie budynki w centrum, wielu mieszkańców pozostało bez dachu nad głową. Zabudowania centrum zaplanowano wówczas zupełnie od nowa. Żeby się przekonać, czy miasto zachowało swój antyczny klimat, trzeba po prostu do niego przyjechać i zobaczyć najważniejsze jego zabytki i urokliwe miejsca, których z pewnością tu nie brakuje.
>>POLECAMY: TOP 10 MIEJSC, KTÓRE TRZEBA ZOBACZYĆ W GRECJI KONTYNENTALNEJ
Top 5 atrakcji i zabytków, które można zobaczyć w Salonikach:
1. Rotunda pochodzi z przełomu III i IV wieku jest najstarszym zabytkiem Salonik. Niegdyś tworzyła całość z Łukiem Galeriusza (wraz z Łukiem, hipodromem i pałacem cesarskim tworzyła jeden imponujący kompleks). Miała rzadką okazję w pewnym sensie „służyć” kilku religiom. Prawdopodobnie była świątynią Zeusa, później zaadaptowaną na kościół, za panowania tureckiego zaś w meczet. Dziś można podziwiać w jej wnętrzu wspaniałe, bogate mozaiki, pochodzące z IV wieku.
2. Łuk Galeriusza (Kamara), to najbardziej charakterystyczny zabytek miasta.Wzniesiony został po zwycięstwie nad Persami w 297 roku. Niegdyś majestatyczny łuk tworzyły cztery filary – do naszych czasów jednak zachowały się tylko dwa spośród nich. Dawniej, jak już zostało wspomniane, połączony był z Rotundą, które wraz z hipodromem i kompleksem pałacowym (porównywalnym jeśli chodzi o projekt z pałacem Dioklecjana w Splicie) tworzyły jedną całość (można zobaczyć jedynie ich pozostałości, a także odrestaurowane mozaiki podłogowe).
3. W Salonikach znajdują się również wczesnochrześcijańskie kościoły z bogatymi freskami i starymi mozaikami. One w dużej mierze oparły wię Wielkiemu Pożarowi. Najważniejszym z nich, bo posiadającym kaplicę z relikwiami świętego Dymitra jest bazylika Agios Dimitrios. Święty męczennik jest patronem Salonik oraz całej Macedonni. Kościół jest ogromny, największy w całej Grecji i można w nim zobaczyć coś zupełnie nadzwyczajnego, a mianowicie marmurowy nagrobek darczyńcy kościoła, co nie zdarza się w kościołach prawosławnych, w których nie umieszcza się epitafiów, nawet najbardziej zasłużonych śmiertelników.
4. Rzymskie forum, niegdyś najważniejsze miejsce w całym mieście, okazały, wyłożony marmurem plac, gdzie znajdowały się najważniejsze budowle. Również już wczasach hellenistycznych. Dziś, można podziwiać pozostałości tych dawnych zabudowań, wśród których na szczególną uwagę zasługują wspaniałe termy, które oprócz łaźń mogły się poszczycić również salą koncertową, czyli odeonem
5. Turecki kryty bazar, to najpiękniejsza tego typu budowla na całych Bałkanach. Oczywiście poza tymi w Stambule. Zbudowany został najprawdopodobniej z XVI wieku. Warto wiedzieć, że jeszcze w XIX wieku zdecydowaną większość mieszkańców Salonik stanowili Turcy, nie Grecy. Dzisiaj odrestaurowany, zachowany w doskonałym stanie jest miejscem, gdzie skupiły się liczne sklepy z ekskluzywnym asortymentem oraz zakłady jubilerskie.
Co jeszcze można zobaczyć w Salonikach?
Na uwagę zasługuje również kilka znajdujących się w mieście pomników. Najbardziej okazały jest wielki posąg Aleksandra Wielkiego, który dosiada swego konia Bucefała, inny to posąg jego ojca Filipa II, a także zupełnie inny, bo uwieczniający współczesnego bohatera Grecji- Elefterisa Venizelosa, polityka i bojownika o niepodległość Grecji. Nie sposób nie zauważyć również wznoszącej się na wschodnim krańcu centrum miasta, na nadbrzeżu Białej Wieży, zbudowanej przez Wenecjan w XV wieku, a także Kościoła Świętej Mądrości Bożej ze wspaniałymi malowidłami i mozaikami, inne ciekawe kościoły: ceglano-kamienny Agios Panteleimonas i bazylikę Achiropitios. Można też udać się na wycieczkę do dzielnicy wznoszącej się na szczycie wzgórza – Eptapirgio z okazałymi murami obronnymi albo na spacer po niegdyś zamieszkiwanej przez Turków dzielnicy Ano Poli, która zachwyca wspaniałymi domami z nadwieszanymi gankami.
Ciekawostka! W Salonikach urodził się pierwszy prezydent niepodległej Turcji – Ataturk, człowiek, o którym wiele czytaliśmy a jego czasy opisuje Orhan Pamuk w swoich książkach a jego dom rodzinny został udostępniony do zwiedzania.
GDZIE SPAĆ? Porównaj najtańsze noclegi w Salonikach | Zarezerwuj hotel w Salonikach
[Materiał ma charakter informacyjny i poglądowy, bazuje na ogólnej wiedzy geograficznej i krajoznawczej autorów]
Relację praktyczną ze szczegółowym pomysłem na zwiedzanie, znajdziecie na blogu lubiepodroze.eu
Dobrym pomysłem jest zamieszczanie pozycji obiektu w koordynatach dziesiętnych dla GPS. Szukałem np. tureckiego krytego bazaru i wyjechałem nie obejrzawszy tego obiektu.
Trochę drobnych błędów, przykładowo Odos Egnatia, nie Egnatia Odos (to drugie to trasy międzymiastowe – starożytna i autostrada obecna), gdy Odos Egnatia to ulica Egnatia… Ale jeden bardzo duży błąd. To co napisano o ludności dawnych Salonik jest niezgodne z bardzo precyzyjnie znanymi nam danymi demograficznymi, mianowicie tureckimi spisami podatkowymi. I tak, najliczniejszą grupę stanowili żydzi (wyznanie), następną muzułmanie (a nie Turcy !!!), z których 2/3 także była pochodzenia żydowskiego, reszta wywodziła się z różnych narodów, w tym wielu było Pomaków. Żydowską szkołę męską kończył m.in. Mustafa Kemal, potem zwany Ataturkiem. Wobec czego drugą po Żydach grupę narodowościową stanowili Grecy i greccy Arumuni, liczeni zawsze razem, jako członkowie wspólnot grecko-prawosławnych, Następnie dość już niewielką grupę stanowili albo faktyczni Turcy, albo Słowianie, czego nie używać zamiennie ze słowem Bułgarzy, gdyż znaczną część stanowili Słowianie niebułgarscy, przez Greków uznawani za „swoich”, ewentualnie nawet zeslawizowanych Greków, oni sami określający się jako „tutejsi”, obecnie większość z nich określa się jako słowiańskojęzyczni Grecy, a mniejszość jako Macedończycy i według Greków są to Slavo-Macedończycy. Wracając do sedna – Turków było w Salonikach zawsze dość mało. Zjawisko tym silniejsze, że także załoga twierdzy składała się głównie z osób miejscowych, pochodzących z geograficzno-historycznego obszaru Macedonii (nie mylić z samą tylko obecną republiką FYROM, stanowiącą jedynie ok. 37% tego obszaru).
Dzięki za wyróżnienie pod artykułem 🙂