Cefalu to miasto dla każdego. Z jednej strony wisi skała, z drugiej tonie słońce…

Cefalu. Spędziliśmy tam urocze pół dnia, nie spodziewając się nawet, że po tak błogiej i relaksującej wizycie, padniemy ofiarą kradzieży (to już w Palermo). No ale do tego lepiej już nie wracajmy… Za często to wylewamy chyba na blogu. Wracając więc do Cefalu…

Charakterystycznym punktem i cechą wyróżniającą Cefalu jest – obok pięknej, piaszczystej plaży i normańskiej katedry – specyficzne położenie, skała, a właściwie urwisko u stóp którego rozłożyła się średniowieczna zabudowa miasteczka. Morze, mury, zabytkowa zabudowa, fortyfikacje – to uwielbiamy. Właściwie każdy turysta będzie zauroczony tym miejscem – zarówno miłośnicy wylegiwania się na złocistej plaży, poszukiwacze wrażeń historyczno – architektonicznych, romantycy wyczekujący na zachody słońca, jak i ci, którzy lubią piesze wędrówki, fotografowie… Ludzie spragnieni czegoś, co można nazwać Sycylią w pigułce. Bo Cefalu nadaliśmy tytuł gwiazdy Sycylii. Miasto naprawdę bryluje pomiędzy wieloma innymi.

Na tych pierwszych „turystów” czeka ładna, zadbana plaża z dobrą infrastrukturą (parasole, leżaki, prysznice itp.). Ci, którym zależy na zwiedzaniu – mogą przejść się po wąskich i krętych uliczkach miasteczka, podziwiać jego starą, dobrze zachowaną architekturę, łańcuch domów rybackich, które wychodzą bezpośrednio na morze i chowają dziś balkony czy zakamarki, skąd można spoglądać na uderzające w fundamenty morskie fale. Co jeszcze… no i oczywiście trzeba wejść do przepięknej katedry. Podobno obok tej w Monreale drugiej tak ważnej na Sycylii.

Powstała ona w XII wieku na zlecenie normańskiego króla Rogera II, który miał zamysł, by kościół ten stał się mauzoleum jego potomków (niestety tak się nie stało). Z zewnątrz uwagę przykuwają dwie wieże pięknie prezentujące się na tle urwiska skalnego i rosnących wokół Piazza del Duomo palm. Wewnątrz zachwycają natomiast ładny drewniany strop, no i najstarsza na Sycylii mozaika prezentująca Chrystusa Pantokratora. Warto wspomnieć, że wstęp do katedry jest darmowy.

By obserwować zachód słońca, warto udać się na mury obronne – widać stamtąd – z jednej strony – ogrom morza, a zdrugiej – miasto pieknie oświetlone złotawymi promieniami słonecznymi. Na samym końcu promenady postawiono także ławki, które wieczorami zapełniają się turystami.

Będąc w Cefalu, można taże udać się na krótką wędrówkę na szczyt wiszącej nad miastem skały (niestety wstęp na szlak jest płatny, nie można wejść tam żadną inną drogą – sprytnie została tam zamontowana metalowa siatka), a tam czeka na nas – oprócz doskonałego widoku na miasto, dawna cytadela, a nieco wyżej – pozostałości po starożytnej Świątyni Diany.

Cefalu, to oczywiście miejsce mocno ogarnięte przez przemysł turystyczny – mnóstwo tu sklepików z pamiątkami, barów, restauracji, a nawet drogich markowych sklepów (nieco poza najstarszą częścią miasta). Wzdłuż promenady, na turystów wyczekują sprzedawcy ręcznie robionej biżuterii, ozdób, torebek – podróbek markowych firm. Mimo tego Cefalu nie straciło swojego uroku, wciąż jest autentyczne i nad wyraz spokojne – choć turystów przecież tu dużo.

Co polecamy gdzieś obok lub poza tłokiem? Spacer promenadą na godzinę przed zachodem słońca, strome uliczki i schody łączące górną i dolną część miasteczka oraz falochron, głęboko wysunięty w morze. A właściwie jego drugą część, gdzie spędziliśmy spokojnie godzinkę, rozkładając się z lokalnym trunkiem i przekąskami.

JAK TAM DOJECHAĆ? Do Cefalu najprościej jest dostać się pociągiem z Palermo. Podróż trwa około 40 minut. Cena biletu to 5,15 Euro od osoby w jedną stronę. Ze stacji kolejowej do okolic nabrzeża idzie się pieszo góra 20 minut. (UWAGA! Zawsze pamiętajcie o kasowaniu biletów zanim wejdziecie do pociągu)